بیوچار یا کربن زیستی نوعی زغال است که از زیست توده های گیاهی و یا ضایعات کشاورزی تهیه می شود و می تواند در مواردی مانند تولید کود های کشاورزی و تصفیه آب و فاضلاب مورد استفاده قرار گیرد. بیوچار از گرمادهی ( گرماکافت ) بقایای مواد آلی ( گیاهی و ضایعات ) در محیطی بدون اکسیژن یا با اکسیژن محدود تولید می شود.
معنای لغوی
کلمه ” بیوچار” یا ” Biochar ” از ترکیب دو کلمه ” بیومس ” یا ” biomass ” به معنی زیست توده و ” چارکول ” یا ” charcoal ” به معنی زغال تشکیل می گردد.
مشخصات
نام : بیو چار ، کربن زیستی یا زغال زیستی
حالت : جامد
رنگ : سیاه
ترکیبات
بیوچار شامل کربن ، اکسیژن ، نیتروژن ، هیدروژن ، گوگرد و خاکستر در مقدار های مختلف می باشد.
تاریخچه
قبیله های بومی منطقه آمازون سال ها پیشتر از کشف قاره آمریکا با سوزاندن ضایعات کشاورزی و پوشاندن آن ها با خاک و به عبارتی با عملیات سوختن در شرایط غیرهوازی موجب حاصلخیزی زمین های خود می شدند به گونه ای که این خاک ها پس از قرن ها نیز حاصلخیز بودنشان را حفظ می کردند.
تولید بیوچار – پیرولیز
بیوچار به روش پیرولیز تولید می گردد. پیرولیز یک کلمه یونانی است که از دو کلمه ” pyro ” به معنی آتش و ” lysis ” به معنی جداسازی تشکیل می شود. در این روش ماده آلی یا ضایعات کشاورزی در درون یک کوره با حرارت بالا تر از ۳۵۰ درجه در شرایط عدم وجود اکسیژن یا مقدار فوق العاده کم اکسیژن حرارت داده می شود.
کاربرد های بیوچار
کشاورزی
پزشکی
تصفیه آب و تصفیه فاضلاب
معماری
نگهداری مواد غذائی
مزایای کاربرد در کشاورزی
اصلاح و حاصلخیز شدن خاک
بهبود ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک از جمله افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی و تعامل با چرخه مواد غذایی خاک از طریق تعدیل پی‌اچ خاک
افزایش کارایی کودها
جذب بقایای سموم و علف کش
بهبود خواص نگهدارندگی آب توسط خاک ( کاهش نیاز به آبیاری )
کاهش آب‌شویی عناصر غذایی
بهبود رشد گیاه
انواع بیوچار
بیوچار ذرت
باگاس نیشکر
ضایعات مختلف پسته
ضایعات هرس درختان
پوسته شلتوک برنج
بیوچار پسماند زباله
کود مرغی