روش های سنتی تصفیه آب – روش های مرسوم تصفیه آب | شرکت شاران صنعت

روش های سنتی تصفیه آب یا روش های مرسوم تصفیه فاضلاب به روش هایی گفته می شود که طی سالیان متمادی جهت تصفیه آب مورد استفاده قرار می گرفته و معمولا در مقابل روش های پیشرفته تصفیه آب نامگزاری می شود.

انواع روش های سنتی تصفیه آب – روش های مرسوم تصفیه آب

هوادهی : فرایند هوادهی یکی از روشهای تصفیه آب برای حذف فلزات است که اولین مرحلۀ اصلی از روش های تصفیه آب مرسوم است. در هوادهی، گازهای حل شده مانند CO2 و مواد آلی فرار  VOC حذف شده و فلزات حل شده در آب مانند آهن و هیدروژن سولفید از طریق انجام واکنش با اکسیژن هوا اکسید شده و به صورت ذرات جامد از درون آب خارج شده و در فرایندهای ته نشینی و فیلترشنی حذف می شوند.

انعقاد : در فرایندهای تصفیه آب مرسوم، بیشترین حجم از آلودگی های موجود در آب از طریق فرایندهای پیوستۀ انعقاد، لخته سازی و ته نشینی حذف می شوند. انعقاد اولین مرحله از روش های تصفیه آب سنتی است که طی آن از طریق افزودن مواد شیمیایی به خصوصی انعقادکننده‌ ها به آب ذرات کلوئیدی ناپایدار می شوند.

لخته سازی : فرایند لخته سازی سومین مرحله از روش های تصفیه آب مرسوم است که در آن ذرات ناپایدار کلوئیدی با یکدیگر برخورد کرده و همراه با انعقادکننده‌ها توده های بزرگی را تشکیل می دهند. مهمترین پارامتر طراحی مخزن در فرایند لخته سازی سرعت جریان آب است به‌ گونه ای که رشد و تجمع توده ها با مناسب ترین اندازه و استحکام انجام گرفته و براثر سرعت بالای جریان پاشیده نشوند.

ته نشینی : ته نشینی یکی از روش های مرسوم تصفیه آب است که طی آن توده های تشکیل شده در فرایند لخته سازی به‌صورت لجن از کف مخزن ته نشینی حذف شده و آب تمیز از طریق کانال های جمع آوری از بالای مخزن خارج می شوند. مخازن ته نشینی عموما به دو شکل مستطیلی برای واحدهای بزرگ تصفیه آب و مخازن استوانه ای با کف صاف یا مخروطی برای واحدهای تصفیه آب کوچک استفاده می شوند.

شناوری یا شناورسازی : شناوری فرایندی جهت حذف توده های نسبتا سبک از آب است. در این فرایند، هوا تحت یک فشار مشخص در مقدار کمی آب در دستگاهی به نام اشباع کننده حل می شود. این آب اشباع شده از هوا به جریان اصلی آب افزوده شده و به دلیل افت فشار ناشی از آن، هوای حل شده به صورت حبابهای کوچک از آب خارج و به توده ها چسبیده و آن‌ها را همراه با خود به سطح آب برده و درنهایت از سطح آب جمع آوری می شوند.

فیلترشنی : پس از روش های تصفیه آب ته نشینی و شناوری  معمولا مقدار کمی از توده ها و مواد کلوئیدی در آب باقی می مانند. برای رسیدن به آبی با کیفیت مطلوب، این مواد باید حذف شوند که برای این کار از فیلترشنی استفاده می شود که یکی از مهمترین روش های تصفیه آب مرسوم است. در فرایند فیلترشنی آب در مخزنی مخصوص از میان یک بستر شنی عبور می کند. در این فرایند توده های باقیمانده از فرایندهای قبلی به‌ وسیلۀ دانه های شن جذب شده و در بستر شنی باقی می مانند. فرایند فیلترشنی به دو صورت انجام میگیرد :

ضدعفونی : یکی از مهمترین روش های سنتی تصفیه آب برای حذف باکتری ها ، ویروسها و عوامل بیماری زای باقیمانده در آب ، فرایند ضدعفونی است. فرایند ضدعفونی به دو صورت شیمیایی و فیزیکی انجام می گیرد. در ضدعفونی شیمیایی ، مقداری موردنیاز ازماده ضدعفونی کننده که عموماً گاز کلر است به آب اضافه می شود. دیگر مواد ضدعفونی‌ کننده شامل ازن ، دی اکسید کلر و دیگر ترکیبات کلر مانند کلسیم هیپوکلریت HTH ، سدیم هیپوکلریت ( آب ژاول ) و مونوکلروآمین است. از روش های فیزیکی ضدعفونی آب می توان به تابش نور فرابنفش اشاره‌ کرد.

جذب با کربن فعال : هدف از فرایند جذب سطحی با کربن فعال در روش های مرسوم تصفیۀ آب ، حذف بو و مزه ، حذف ترکیبات کلردار تولید شده در فرایند ضدعفونی و کاهش غلظت های بالای TOC است. فرایند جذب سطحی به دو صورت زیر انجام می گیرد :

جذب سطحی با کربن فعال گرانولی GAC : فرایند جذب سطحی در فیلتری متشکل از بسترهای پرشده از کربن فعال گرانولی انجام می گیرد. آلودگی های جذب شده را می توان طی فرایند احیاء از بستر کربن فعال جدا کرده و دوباره از آن جهت فرایند جذب استفاده نمود.

جذب سطحی با کربن فعال پودری PAC : در این فرایند کربن فعال پودری با دوز و زمان ماند مشخصی به آب افزوده شده و سپس طی فرایندهای ته نشینی و فیلترشنی از آب جدا می گردد. در این فرایند کربن فعال در ابتدای فرایند تصفیه به آب افزوده می شود. در این صورت به عنوان اولین مرحله در روش های مرسوم تصفیه آب مورد استفاده قرار می گیرد.

پایدارسازی : پایدارسازی آب یکی از فرایندهای تصفیه آب جانبی بوده که هدف آن ایجاد پایداری شیمیایی در آب نسبت به کربنات کلسیم است تا از میزان خورندگی آب و ایجاد رسوبهای شیمیایی در لوله ها و سازه ها کاسته شود. طی این فرایند لایه نازکی از کربنات کلسیم بر روی سطوح لوله‌ها و سازه ها تشکیل شده که از خوردگی آن‌ ها محافظت می کند.

واحد کنترل طعم و بو : این واحد یکی از مهم ترین واحد های تصفیه آب محسوب می گردد چرا که به طور مستقیم بر مصرف کننده تاثیر گذار خواهد بود. یعنی به راحتی می توان کیفیت کنترل این واحد را تشخیص داد. کنترل رنگ و بو به ویژه در آب های سطحی که میکروارگانیسم ها و مواد آلی و فاضلاب کارخانه ها را شامل می شود بسیار بااهمیت تلقی می شود. برخی از مصرف کننده ها حتی طعم ناشی از کلر باقی مانده در آب را نیز نامطبوع اطلاق می کنند در نتیجه میزان کلر نیز می بایست به دقت در این واحد کنترل گردد.

واحد کنترل خوردگی : حفاظت از پدیده خوردگی یکی از مسائل بسیار مهم در بحث طراحی سیستم های تصفیه آب محسوب می گردد. در واقع این مساله می بایست در هنگام رنگ آمیزی تجهیزات ، پوشش دهی ، نگهداری سیستم حفاظت کاتدی و استفاده از مواد ضد خوردگی به دقت بررسی شود.

واحد فلوراید زنی : فلوراید ترکیبی است که به صورت آزاد یافت نمی شود و اغلب به شکل ترکیب با سایر عناصر وجود دارد. تمام ترکیبات فلورایدی که به آب اضافه می شوند به یون های فلوراید تجزیه می شوند. از مهمترین این ترکیبات می توان به فلوراید سدیم، سیلیکوفلوراید سدیم و اسید هیدروفلوسلیسیک اشاره نمود. تحقیقات نشان داده آند که میزان فلوراید  بالا در آب به دلیل تاثیر منفی که بر مینای دندان می گذارد موجب بروز آسیب های جدی در دندان می شود.

در واقع فلوراید ترکیبی است که هم می بایست به آب تزریق گردد و هم میزان اضافی آن حذف شود. توجه داشته باشید که میزان فلوراید با توجه به میزان آب مصرفی در فصول گرم و سرد متفاوت است ، در فصول گرم که میزان آب مصرفی بیشتر است میزان استفاده و یا دوز مصرفی فلوراید می بایست در مقایسه با فصول سرد کمتر باشد. روش های متعارف به منظور حذف فلوراید اضافی نیز شامل رسوب دهی شیمیایی و روش تبادل یونی می باشد.