استاندارد آب آشامیدنی یا استاندارد آب شرب به منظور تعیین حدود مجاز آلاینده ها و حداقل کیفیت مورد نیاز در آب آشامیدنی یا شرب تدوین شده است. با توجه به اهمیت آب آشامیدنی برای شادابی و سلامت انسان شناخت قوانین و استانداردهای مربوطه بسیار حائز اهمیت است. این استانداردها معمولا مبنای طراحی روش ها و سیستم های تصفیه آب و تصفیه فاضلاب به منظور تولید آب آشامیدنی قرار می گیرند.
آلودگی آب منشا اصلی اکثر قریب به اتفاق بیماری ها در دنیا است. به خصوص با گسترش جوامع و افزایش آلودگی های منابع آب مشخص نمودن استاندارد هایی جهت آب آشامیدنی در جوامع گوناگون از اهمیت زیادی برخوردار است.
استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۵۳ – استاندارد های مرتبط با ویژگی های فیزیکی و شیمیایی آب را ارایه می کند و توسط موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران انتشار پیدا کرده است.
استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۱۱ – استاندارد آب آشامیدنی ۱۰۱۱ استاندارد های مرتبط با ویژگی های بیولوژیکی آب را ارایه می کند و توسط موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران انتشار پیدا کرده است.
استاندارد سازمان محیط زیست ایالات متحده آمریکا EPA
استاندارد سازمان بهداشت جهانی WHO
استاندارد اداره غذا و دارو آمریکا FDA
دستورالعمل آب آشامیدنی اروپا
استاندارد آب شرب برای مشخصات فیزیکی آب مانند کدورت ، رنگ ، بو و pH در این بخش تعیین می گردند.
استاندارد آب آشامیدنی برای مشخصات شیمیایی آب مانند کل مواد جامد محلول ، انواع فلزات سنگین ، آفت کش ها ، گند زداها در این بخش مورد بررسی قرار می گیرد.
مواد شیمیایی شامل مواد شیمیایی معدنی و مواد شیمیایی آلی می باشد که مواد شیمیایی معدنی خود به دو دسته معدنی سمی و غیر سمی تقسیم می شود.
استاندارد آب آشامیدنی برای ویژگی های بیولوژیکی آب مانند کلیفرم ها در این قسمت مورد توجه قرار می گیرد.