روش های حذف نیترات | شرکت شاران صنعت

روش های حذف نیترات از آب و فاضلاب عموما جهت رسیدن به استانداردهای آب به ویژه استاندارد آب آشامیدنی مورد استفاده قرار می گیرد. فرایندهای گوناگون تصفیه آب و تصفیه فاضلاب در این زمینه به کار گرفته می شود.

نیترات چیست

نیترات No-3 یکی از آنیون های معدنی استد که در نتیجه اکسیداسیون نیتروژن عنصری تولید می گردد. نیترات برای سنتز پروتئین در گیاهان لازم بوده و نقش مهمی را در چرخه نیتروژن ایفا می کند.

مضرات نیترات

نیترات موجب تشکیل ترکیبات سرطانزای نیتروزآمین و همچنین ایجاد بیماری بچه آبی ( متهموگلوبینمیا ) در نوزادان می باشد.

منابع آلاینده نیترات

نیترات به دلایلی گوناگونی وارد آب و پساب می شود که مهمترین آن ها شامل موارد زیر می باشد :

می تواند بر اثر اکسیداسیون طبیعی تولید شود و لذا در کلیه محیط ها وجود دارد
به دلیل فساد و تجزیه پسماندهای انسانی و حیوانی
فاضلاب های بهداشتی انسانی
پساب های صنعتی
رواناب حاصل از کشاورزی ( معمولا به دلیل استفاده از کودهای کشاورزی به خصوص کودهای ازته )

حد مجاز نیترات در استاندارد آب آشامیدنی

میزان حد مجاز نیترات در استاندارد ۱۰۵۳ برای آب آشامیدنی ۵۰ میلیگرم بر لیتر می باشد. میزان حد مجاز نیترات در استاندارد حفاظت محیط زیست امریکا EPA برای آب آشامیدنی ۱۰ میلیگرم بر لیتر می باشد.

روش های حذف نیترات از آب و فاضلاب

مهمترین روش های حذف نیترات از آب و فاضلاب شامل موارد زیر می باشد :

روش اسمز معکوس RO
روش شیمیایی
روش جذب سطحی
روش تبادل یون
روش دنیترفیکاسیون بیولوژیکی

حذف نیترات به روش اسمز معکوس

با توجه به اینکه قطر یون نیترات بزرگ تر از منافذ غشا اسمز معکوس است در نتیجه حذف نیترات توسط غشا اسمز معکوس RO به عنوان یکی از روش های حذف نیترات با راندمانی بالا شناخته می شود.

حذف نیترات به روش شیمیایی

در این روش از یون های دو ظرفیتی از جمله یون های آهن دو ظرفیتی استفاده می شو و به این وسیله نیترات احیا می شود ، به گاز ازت تبدیل شده و از محلول جدا می گردد.

حذف نیترات به روش جذب سطحی

در این روش حذف نیترات عموما از کربن فعال به منظور جذب سطحی نیترات استفاده می گردد.

حذف نیترات با روش تبادل یونی

در این روش از رزین های ویژه با قابلیت تبادل یون نیترات استفاده می شود.

حذف نیترات به روش دنیتریفیکاسیون بیولوژیکی

در این روش ابتدا نیتروژن آلی به وسیله باکتری های شیمیو اتوتروف به نیترات تبدیل می گردد و پس از آن نیترات توسط باکتری های بی هوازی شیمیو هتروتروف به گاز نیتروژن تبدیل می شود.