خواص فیزیکی آب | شرکت شاران صنعت

خواص فیزیکی آب یا مشخصات فیزیکی آب یا شاخص های فیزیکی کیفیت آب شامل مواردی است که بیشتر به ظاهر آب بستگی داشته و اکثر آن ها برای سلامت انسان مضر نیستند. مهمترین خصوصیات یا پارامترهای فیزیکی آب شامل بو و مزه ، رنگ ، pH ، سختی ، مواد جامد و سختی می باشد. خواص فیزیکی آب به عنوان یکی از گروه های زیر مجموعه پارامترهای کیفی آب می بایست در تصفیه آب مورد توجه قرار گیرد.

 

انواع خواص فیزیکی آب

بو و مزه

رنگ

pH

سختی

مواد جامد

کدورت

 

خواص فیزیکی آب – بو و مزه

آب آشامیدنی باید از نظر ظاهری مورد قبول مصرف کننده نهایی باشد در غیر این صورت از مصرف آبی که بو و مزه داشته باشد خودداری می کند. موادی که باعث ایجاد بو مزه در آب می شوند اکثرا بر سلامتی انسان اثر گذار نیستند و آنهایی که سمی هستند نیز به مقدار بسیار کمتر از حد مجاز مطلوب در آب حضور دارند که در این صورت این خواص فیزیکی آب نیز خطری برای سلامت انسان ندارند.

با این حال آب آشامیدنی باید فاقد هر گونه بو و مزه قابل شناسایی توسط فرد باشد. میزان بوی آب به عنوان یکی از پارامترهای فیزیکی آب را با استفاده از آزمایش آستانه بو ارزیابی می کنند و واحد آن رقم آستانه بو یا TON یا Threshold Odor Number است.

 

پارامترهای فیزیکی آب – رنگ

آب آشامیدنی مطلوب نباید هیچ گونه رنگ قابل دیدن داشته باشد. رنگ موجود در آب ناشی از حضور مواد آلی رنگی مخصوصا هیومیک اسید و فولویک اسید است. همچنین وجود آهن و دیگر فلزات تاثیر زیادی بر رنگ آب دارند.
میزان رنگ در آب به عنوان یکی از مشخصات فیزیکی آب معمولا نسبت به پلاتین و کبالت سنجیده شده و مقدار آن با واحد رنگ حقیقی یا TCU یا True Color Unit بیان می شود. از وجود رنگ در آب نمی توان در مورد بهداشتی و غیر بهداشتی بودن آن تصمیم گرفت.

 

مشخصات فیزیکی آب – pH

pH آب خام معمولاً بین ۵.۵ تا ۸.۶ است. همچنین به دلیل افزودن مواد شیمیایی در فرایندهای تصفیه آب pH تغییر پیدا می کند. میزان pH آب به عنوان یکی از خواص فیزیکی آب مستقیما بر سلامت انسان تاثیرگذار نیست زیرا بسیاری از مواد غذایی و نوشیدنی های گازدار مقدار pH پایین تر از آب خام دارند. دلیل اصلی تنظیم pH آب اثر آن بر بازده فرایندهای تصفیه آب است. اسیدیته آب بر خوردگی ، قلیائیت ، سختی ، کلرزنی ، انعقاد و پایداری کربن دی اکسید آب نقش دارد.

 

خصوصیات فیزیکی آب – سختی

سختی را می توان به عنوان یکی از ویژگی های فیزیکی آب و یا خصوصیات شیمیایی کیفیت آب در نظر گرفته که نشان دهنده غلظت یون های کلسیم و منیزیم بر مبنای کلسیم کربنات است. سختی بالای آب موجب ایجاد رسوب در تاسیسات و لوله کشی های آب گرم می شود.

همچنین هر چه سختی آب بیشتر باشد میزان مصرف صابون و مواد شوینده برای تولید کف مورد نظر شخص بیشتر می شود. معمولا سختی بالای ppm 200 باعث ایجاد رسوب می گردد. از حیث بهداشتی سختی مستقیما بر سلامت انسان تأثیر نمی گذارد.

 

ویژگی های فیزیکی آب – مواد جامد

مواد جامد محلول در آب به عنوان یکی از خواص فیزیکی آب تمام نمک های غیرآلی موجود در آب همراه با غلظت بسیار پایین مواد آلی را شامل می شود. این نمک های غیرآلی از یون های کربنات ، بی کربنات ، کلرید ، سولفات ، نیترات ، سدیم ، پتاسیم ، کلسیم و منیزیم تشکیل می شوند. مهمترین ویژگی کیفی آب برای تعیین میزان مواد جامد TDS است که غلظت تمام مواد جامد حل شده در آب را نشان می دهد.

 

خواص فیزیکی آب – کدورت

میزان کدورت آب با واحد NTU یا Nephelometric Turbidity Unit بیان می شود. کدورت آب ناشی از ذرات معلق رسوبات شیمیایی ( مانند آهن و منگنز ) ذرات آلی ( مانند گل و لای و پسماندهای گیاهی ) و ارگانیزم ها است. با اینکه اکثر موادی که باعث کدورت آب می شوند برای انسان مضر نیستند اما به دلیل اینکه آب مناسب برای نوشیدن باید ظاهر مناسبی نیز داشته باشد کدورت آن باید به عنوان یکی از ویژگی های فیزیکی آب حذف شده و ظاهری کاملا شفاف داشته باشد.

 

پارامترهای فیزیکی آب آشامیدنی

حداکثر مجاز و حداکثر مطلوب پارامترهای فیزیکی آب آشامیدنی مطابق با استاندارد آب آشامیدنی می باشد که در جدول زیر ارائه شده است :

استاندارد آب آشامیدنی – ویژگی های فیزیکی آب

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *