روش لاگون در تصفیه فاضلاب

روش لاگون در تصفیه فاضلاب

لاگون و برکه تثبیت از عناصر طبیعی مانند آفتاب ، جلبک ها ، اکسیژن و باکتری ها برای تصفیه فاضلاب استفاده می کند. جریان ورودی از یک طرف وارد حوضچه شده و با عبوری کند از حوضچه فرآیند لاگون در تصفیه فاضلاب آلودگی ها ته نشین و باکتری ها به تجزیه مواد آلی می پردازند. روش لاگون در تصفیه فاضلاب در دمای بالا و در برابر تابش نور خورشید از عملکرد موثرتری برخوردار بوده و در طول زمان از راندمان آن کاسته می شود.

 

عملکرد لاگون در تصفیه فاضلاب

لاگون در تصفیه فاضلاب نیازمند سطح زمین وسیعی هستند و در شهرهایی با جمعیت متراکم کارایی ندارند. اما از سوی دیگر، بدلیل نیاز بسیار کم به انرژی الکتریکی و هزینه پایین در کشورهای در حال توسعه از محبوبیت بالایی برخوردار است. می توان این روش را به سه گروه هوازی ، بی هوازی و اختیاری طبقه بندی کرد. حوضچه فرآیند لاگون هوازی دارای ۳ تا ۵ متر عمق بوده بطور پیوسته هوادهی می شوند و با زمان ماند ۱۰ تا ۴۰ روز برای حذف نیترات و مواد شیمیایی مناسب هستند.

عمق حوضچه در روش لاگون هوادهی طبیعی بسیار کم بوده و جهت جلوگیری از رشد علف و گیاهان باید کف سازی انجام گیرد. هوادهی طبیعی از طریق وزش باد بر سطح آب ، اختلاط حرارتی و فتوسنتز جلبک ها انجام می شود.

روش لاگون هوادهی با استفاده از اختلاط جزئی ناشی از تعبیه دیفیوزرها، سطح مورد نیاز را کاهش داده و زمان ماند هیدرولیکی را به ۵ تا ۲۰ روز کاهش می دهند. فرآیند لاگون هوادهی با اختلاط کامل ، با غلظت تقریبا یکنواخت اکسیژن و مواد جامد ، در کشورهای توسعه یافته معمول بوده و معمولا جهت جلوگیری از رشد جلبک در آن، بدور از نور خورشید بکار گرفته می شوند.

 

انواع لاگون در تصفیه فاضلاب

روش لاگون در تصفیه فاضلاب با رشد معلق، حوضچه های خاکی و کم عمقی (بین ۲ تا ۵ متر) هستند که هواده های مکانیکی آن بر روی پلتفرم های ثابت یا شناور تعبیه می شوند. از هواده های مکانیکی جهت تامین اکسیژن مورد نیاز تصفیه بیولوژیک فاضلاب و همچنین معلق نگهداشتن مواد جامد استفاده می شود.

روش لاگون هوادهی رشد معلق براساس جریان عبوری ویا همراه با جریان بازگشتی جامدات عمل می کنند. روش لاگون در تصفیه فاضلاب با بازگشت لجن مشابه فرآیند لجن فعال عمل می کنند. طبقه بندی روش لاگون در تصفیه فاضلاب با رشد معلق بر مبنای نحوه کنترل جامدات انجام می شود. به این ترتیب انواع روش لاگون در تصفیه فاضلاب در ادامه ارایه می شود.

 

روش لاگون اختیاری اختلاط جرئی در تصفیه فاضلاب

انرژی اعمالی این روش لاگون در تصفیه فاضلاب برای تامین اکسیژن مورد نیاز تصفیه بیولوژیکی کفایت می کند اما قادر به حفظ شرایط معلق برای جامدات نیست. از این رو بخشی از جامدات ورودی به همراه بخشی از جامدات بیولوژیک ایجاد شده به واسطه تجزیه سوبستراته نشین می شود. پس از مدتی جامدات ته نشینی وارد شرایط تجزیه بی هوازی خواهند شد.

اصطلاح اختیاری از مشاهدات واکنش بیولوژیک موجود در روش لاگون در تصفیه فاضلاب، که بخشی به صورت هوازی و بخشی نیز به صورت بی هوازی است، نشأت گرفته است. در نهایت حوضچه های روش لاگون اختیاری در تصفیه فاضلاب باید تخلیه و جامدات تجمع یافته از آن خارج شود. از آنجا که در این روش لاگون در تصفیه فاضلاب هیچ گونه تمهیدی جهت مدیریت این رویداد وجود ندارد استفاده از این سیستم رو به افول است.

 

فرایند لاگون اختلاط جزئی با جریان عبوری هوازی

روش لاگون در تصفیه فاضلاب با جریان عبوری هوازی دارای انرژی کافی جهت تامین اکسیژن لازم بوده، اما فاقد توانایی معلق نگهداشتن تمامی مواد جامد است. در عمل زمان ماند هیدرولیکی و جامدات در آن برابر هستند. جامدات جریان ورودی پیش از تخلیه در تاسیسات ته نشینی خارجی حذف می شوند.

 

روش لاگون هوازی با بازگشت لجن

این فرآیند لاگون در تصفیه فاضلاب کاملا مشابه فرآیند لجن فعال با هوادهی گسترده است، با این تفاوت که در راکتور از حوضچه خاکی بجای حوضچه بتن آرمه استفاده می شود. زمان ماند هیدرولیکی در این روش لاگون در تصفیه فاضلاب بیشتر از زمان ماند فرآیند لجن فعال هوادهی گسترده است. باید توجه داشت که جهت تامین شرایط معلق برای جامدات، باید میزان هوادهی مورد نیاز در روش لاگون هوادهی با بازگشت لجن بیشتر از روش لاگون با جریان عبوری هوازی باشد

 

روش لاگون بی هوازی

این گروه از روش های لاگن در تصفیه فاضلاب با ۶ تا ۳۰ متر عمق فاقد هرگونه ناحیه هوازی هستند. این نوع از روش لاگون در تصفیه فاضلاب صنعتی و زائدات آب شیرین کن ها کاربرد دارد و برای زمان ماندی معادل ۲۰ تا ۵۰ روز طراحی می شوند. روش لاگون بی هوازی در تصفیه فاضلای عملکردی مشابه تانک سپتیک داشته و بوی شدیدی تولید می کند.

 

روش برکه تثبیت یا روش لاگون اختیاری در تصفیه فاضلاب

این روش به عنوان روش برکه تثبیت یا روش لاگن اختیاری در تصفیه فاضلاب نامیده می شود. با عمق بین ۴ تا ۸ متر ترکیبی از هر دو فرآیند هوازی و بی هوازی را در خود جای می دهد. روش برکه تثبیت پرکاربردترین نوع لاگون در جوامع کوچک است. این روش خود به سه لایه هوازی فوقانی ، اختیاری میانی و بی هوازی تحتانی تقسیم می شود.

جلبک ها و هواده ها در سطح حوضچه برکه تثبیت تامین کننده اکسیژن مورد نیاز باکتری های هوازی هستند و باکتری ها نیز مواد مورد نیاز جلبک ها را تامین می کنند. مواد جامد قابل ته نشینی در کف حوضچه برکه تثبیت تجمع کرده و باکتری های بی هوازی به تجزیه آن ها می پردازند. در لایه میانی نیز باکتری های اختیاری می توانند بسته به میزان غلظت اکسیژن به صورت هوازی یا بی هوازی به تجزیه مواد آلی بپردازند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *